Θυωναίος

Θυωναῑος, ὁ (Α)

ως κύριο όν. ὁ Θυωναῑος

ο Διόνυσος ως γιος τής Θυώνης (Σεμέλης).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κύριο όν. Θυώνη].